123. BALLADA O CIOTCE MATYLDZIE

WYDAWNICTWO: NASZA KSIĘGARNIA

DATA WYDANIA:  2013

LICZBA STRON: 304

ISBN: 978-83-10-12235-3

 

To kolejna książka Magdaleny Witkiewicz, która zagościła na mojej półce i stwierdzam, że jest ona najlepszych z dotąd przeze mnie przeczytanych. Powiem szczerze, ja w „Balladzie o ciotce Matyldzie” zakochałam. Jest to historia Joanny, która bardzo szybko musiała stać się dorosła. Gdy była nastolatką jej rodzice zginęli w wypadku. Nie chciała przeprowadzić się do jedynej krewnej. Mieszkała sama a ciotka Matylda wspierała ją z daleka. Często do siebie dzwoniły, pisały listy, czasem się odwiedzały. Były dla siebie bardzo bliskie, znały swoje wszystkie tajemnice. No prawie wszystkie.

Joanna radzi sobie całkiem nieźle. Zdaje maturę, kończy studia. Po nich spotyka miłość swojego życia – Piotra. Jest on prawie idealny. Jego jedyną i najważniejszą wadą jest to, że prawie go nie ma w domu. Jest badaczem Nunataków j jeździ na bardzo długie wyprawy. W domu jest może miesiąc w ciągu roku. Nie ma go przy Joannie nawet wtedy, gdy rodzi ona swoje pierwsze dziecko i gdy umiera ukochana ciotka Matylda. Ale nic to Joanka jakoś sobie radzi. Po śmierci ciotki dziedziczy dość specyficzny spadek: udziały w zyskach „piekarni”, która okazuje się sexshopem. Dzięki ciotce zyskuje także wspaniałych przyjaciół w postaci Olusia, przemycia i Patrycji. I niby wszystko jest w porządku i układa się po myśli wszystkich, ale… okazuje się, że Piotr oprócz Nunataków badał również swoją koleżankę po fachu i będą mieli dziecko.

Oj jakże przesympatyczna jest ta książka. Nieraz uśmiałam się przy niej do łez, zezłościłam, a nawet zamyśliłam. Autorka w sposób bardzo łagodny i delikatny a zarazem cudowny ukazuje nam temat śmierci, przemijania i tęsknoty za kimś, kto już nie wróci. Ukazuje nam też prawdziwą przyjaźń, taką, która zdarza się bardzo rzadko, ale trwa do końca życia. Gdzie przyjaciele się wspierają, mogą zawsze na siebie liczyć, niekiedy nawet potrafią sobą potrząsnąć.

Miłość na odległość, zdrada, a później życie w samotności też bardzo ciężki orzech do zgryzienia. Ale Magdalena Witkiewicz udowadnia nam, że mimo wszystko nie należy się załamywać, poddawać. Trzeba walczyć o siebie, o swoje marzenia i pragnienia. Nie trzeba żyć tylko dla innych, ale przede wszystkim dla siebie.

Dawno nie wpadła mi w ręce tak wspaniała książka. Mimo, że jej główną bohaterką jest Joanna to dla mnie jest ich dwie. Drugą jest ciotka Matylda, która umarła, dosyć wcześnie, krążyła jako dobry duch w całej powieści. „Balladę o ciotce Matyldzie” polecam każdemu jako numer jeden. A ja bardzo chciałabym ją obejrzeć zekranizowaną. 

Za możliwość przeczytania książki z całego serca dziękuję AUTORCE I WYDAWNICTWU NASZA KSIĘGARNIA.